Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Θα πετούσαν κινητά στο προαύλιο των φυλακών Λάρισας


Οι ύποπτες κινήσεις ενός ζευγαριού που περιφερόταν επί ώρα κοντά στην περίφραξη του καταστήματος κράτησης Λάρισας, παραξένεψαν τους άνδρες της εξωτερικής φρουράς οι οποίοι ενημέρωσαν αμέσως αστυνομικούς του Α’ τμήματος.
Όπως αποδείχθηκε, έκριναν σωστά γιατί ο 33χρονος άνδρας και η 29χρονη συνοδός του είχαν στην κατοχή τους ένα δέμα που είχε μέσα δύο κινητά τηλέφωνα με τα παρελκόμενά τους και σκόπευαν να το εκσφενδονίσουν στον προαύλιο χώρο των φυλακών! Το ζευγάρι συνελήφθη και παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Λάρισας κατηγορούμενο για απόπειρα εισαγωγής μέσων επικοινωνίας σε σωφρονιστικό κατάστημα, ενώ η έρευνα συνεχίζεται για να εξακριβωθεί ποιοι κρατούμενοι θα παραλάμβαναν τα κινητά.

ΠΗΓΗ:defencenet.gr

ΕΚΤΑΚΤΟ: Η “ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗΣ ΛΑΪΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ” ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΚΗ ΓΚΑΛΛΙΜΑΝΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΕΛΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ “ΠΡΟΚΗΡΥΞΗΣ” ΠΟΥ ΑΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: “ΗΤΑΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ”

galimans_sost_images_arthra_genika_ellada_2015_thumb_medium400_300

Με εκτενές κείμενο άγνωστη οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη πριν από λίγο για το γάζωμα του σωφρονιστικού Σεραφείμ Γκαλλιμάνη, στην Κουβέλα Στυλίδας. To κείμενο δημοσιεύεται σε γνωστό αντιεξουσιαστικό site(athens.indymedia), έχει πολλά γραμματικά και συντακτικά λάθη, είναι πρόχειρο και δημιουργεί προβληματισμό γιατί δημοσιοποιείται λίγες μόνον ώρες μετά τη σύλληψη στην Αγχίαλο τριών σκληρών ποινικών που καταζητούνταν εδώ και καιρό για ληστείες αλλά και για σχέσεις τους με αντιεξουσιαστική ακροαριστερή φράξια που έχει περάσει από σωφρονιστικά ιδρύματα.
Το πλήρες κείμενο, γεννά επίσης πρόσθετους και σοβαρούς προβληματισμούς αφού πληροφορίες που υπήρχαν μέχρι και τις τελευταίες μέρες στις αστυνομικές αρχές, προσέδιδαν άρωμα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στην εν λόγω αιματηρή υπόθεση. 
Το πλήρες κείμενο
Ανάληψη ευθύνης για την εκτέλεση του αρχιφύλακα Σ. Καλλιμάνη στις 21/2/2015
 ”…Ο Καλλιμάνης είναι ο ταγματασφαλίτης της κατοχής, ο ΜΑΥς του εμφυλίου, ο εκοφίτης του κράτους της ΕΡΕ, ο βασανιστής επί χούντας, ο βασανιστής επί αστικής δημοκρατίας
Με μία λέξη, ένας εχθρός του λαού και της εργατικής τάξης, ένας πορωμένος υπερασπιστής της αστικής τυρρανίας. Ένας σύγχρονος ταγματασφαλίτης, ένας δωσίλογος”.
 “Aρνούμαστε τον τρόπο ζωής που μας έχει επιβάλλει η αστική τάξη με την εκμετάλλευση, τη φτώχεια και την καταπίεση. αρνούμαστε να συνεχίσουμε να αποτελούμε το άλλοθι των αστυνομικών και αντιπρολεταριακών δομών του Κράτους. Σύντροφοι, η εις βάρος μας καταστολή συνοδεύει και τελειοποιεί το φασισμό των νόμων του κράτους. επιβεβαιώνει το γεγονός ότι η εξουσία καταπατεί τα δικαιώματα των πιο αδύναμων προλετάριων, ενώ ετοιμάζεται να καταπατήσει την ελευθερία ολόκληρου του προλεταριάτου. Εμείς δεν έχουμε επιλογή: ή θα εξεγερθούμε και θα αγωνιστούμε ή θα πεθάνουμε αργά στις φυλακές, τα γκέτο, τα ψυχιατρεία όπου μας εγκλείει η αστική κοινωνία και με τους τρόπους που η βία μας επιβάλλει.”
ΕΝΟΠΛΟΙ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ (NAP),Ιταλία 1975
Στις 21 Φεβρουαρίου 2015 ,στις 5 το απόγευμα , στην περιοχή Κούβελα Στυλίδας , ομάδα πολιτοφυλακής του λαϊκού κινήματος , εκτέλεσε έξω από το το σπίτι του τον Αρχιφύλακα των Φυλακών Τύπου Γ Δομοκού, Σ. Καλλιμάνη. Η εκτέλεση του Καλλιμάνη ήταν μια πράξη λαϊκής δικαιοσύνης. Ο Καλλιμάνης ήταν ένας εχθρός του λαού . ένας άθλιος βασανιστής του. Ένας πωρωμένος εξουσιαστής, που συνήθιζε να επιθεωρεί τις ακτίνες των φυλακών κρατώντας μια γκλίτσα. Σαν να ήταν οι κρατούμενοι τα πρόβατα του. Και εκείνος ο βοσκός τους. Έτσι αντιλαμβανόταν τη σχέση τους μαζί τους ο Καλλιμάνης. Με όρους γκλίτσας. Τέτοια ήταν η δικαιοδοσία και το αίσθημα υπεροχής που ένιωθε ότι είχε απέναντι τους. Στο διεστραμμένο του μυαλό, αυτός ήταν ο τσοπάνης και οι κρατούμενοι τα αρνάκια του!
Από που αντλούσε αυτην την αλαζονεία ο Καλλιμάνης; Ποιός θεσμός του έδινε τέτοια εξουσία, ζωής και θανάτου κυριολεκτικά, απέναντι σε άλλους ανθρώπους. Το κράτος, η δημοκρατία, η δικαιοσύνη; Το σκέτο ναι θα ήταν αόριστο και πολύ γενικό. Οφείλουμε να γίνουμε λίγο πιο σαφείς.Είναι η αστική δικαιοσύνη και η αστική νομιμότητα, το αστικό κράτος εν γένει που οπλίζει το χέρι του Καλλιμάνη και του κάθε βασανιστή σαν και του είδους του. Είναι το αστικό κράτος που προσφέρει συνειδητά στους λειτουργούς του τέτοια “δικαιώματα και ελευθερίες”. Γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι η αθλιότητα του καπιταλιστικού συστήματος που είναι ταγμένο να προασπίζει, μόνο με μέσα σαν κι αυτά διαφυλάσσεται αποτελεσματικά.
Ο λαός δεν μπορεί να περιμένει δικαιοσύνη από ένα δικαιικό σύστημα που έχει φτιαχτεί για να εξυπηρετεί τους καπιταλιστές. Αυτούς δηλαδή που ιδιοποιούνται, ληστεύοντας και σκοτώνοντας, τον πλούτο που παράγει η εργατική τάξη και η χώρα. Δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη για τους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους από ένα σύστημα δικαίου και ηθικής που φτιάχτηκε από τους εκμεταλλευτές και τους καταπιεστές τους. Όπως οι δούλοι δεν είχαν θέση σε ένα σύστημα δικαίου που φτιάχτηκε από τους δουλοκτήτες, όπως οι ακτήμονες και οι κολίγοι δεν είχαν θέση σε ένα σύστημα δικαίου που κατασκεύασαν οι φεουδάρχες και οι τσιφλικάδες έτσι και η εργατική τάξη και ο λαός δεν μπορεί να περιμένει δικαιοσύνη από ένα σύστημα δικαίου που φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των τραπεζιτών,των βιομηχάνων, των εφοπλιστών. των αστών.
Η αστική δικαιοσύνη είναι άδικη εκ φύσεως. Η πηγή του δικαίου της, η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, είναι η πηγή της κοινωνικής αδικίας. Είναι αδύνατον να μεταρρυθμιστεί ουσιαστικά. Πρέπει μαζι με το σύνολο του αστικού κράτους να τσακιστεί, να συντριβεί.
Για αυτό και ο λαός δεν οφείλει ούτε να την σέβεται ούτε να την αναγνωρίζει, αλλά να την χλευάζει και να την πολεμά. Να αναλύει τoν ταξικό της χαρακτήρα και να αναδεικνύει τα αναρίθμητα εγκληματα που έχει διαπράξει στην αιματοβαμμένη ιστορία της. Και βέβαια να αποδίδει τη δική του δικαιοσύνη, τη λαϊκή δικαιοσύνη, επιστρέφοντας όταν μπορεί ενα ποσοστό βίας σε αυτούς που συστηματικά του την ασκούν. Τα αφεντικά, τους μπάτσους, τους δικαστές, τους φασίστες, τους ανθρωποφύλακες. Και ειδικότερα σε εκείνους, τους σεσημασμένους στη λαϊκή συνείδηση, που συνειδητά και κατ’ εξακολούθηση εγκληματούν σε βάρος του.
Όπως ήταν ο Καλλιμάνης. Όπως ήταν ο Μαράτος. Όπως ήταν ο Μάλλιος, ο Μπάμπαλης, ο Πέτρου. Οπως ήταν ο Θεοφανόπουλος, ο Ανδρουλιδάκης, ο Ταρασουλέας, ο Βενάρδος. Για να αναφέρουμε μερικούς μόνο από τους εχθρούς του λαού που το λαϊκό κίνημα και οι ένοπλες οργανώσεις του( 17Ν, ΕΛΑ, 1η ΜΑΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ) τιμώρησαν παραδειγματικά τις προηγούμενες δεκαετίες.
Aς εξετάσουμε όμως επιγραμματικά κάποιες από τις παραπάνω περιπτώσεις, πριν ασχοληθούμε ειδικά με αυτή του Καλλιμάνη.
Τι ήταν Μαράτος; Ένας δολοφόνος κρατουμένων. Ένας ψυχίατρος που έθεσε τις επιστημονικές του γνώσεις στην υπηρεσία της καταστολής. Ένας υπάνθρωπος που μετέτρεψε, ως διευθυντής του Ψυχιατρείου Κορυδαλλού (δεκαετία 80′) εκατοντάδες κρατούμενους σε πειραματόζωα . Ένας βασανιστής που οδήγούσε στο μαρτύριο του σταυρού και της καθήλωσης και τελικά στο θάνατο όσους διανοούνταν να αντισταθούν στις “θεραπευτικές” του μεθόδους.
Τι ήταν οι Μάλλιος,Μπάμπαλης; Δύο βασανιστές της χούντας. Δύο αδίστακτοι ασφαλίτες στα χέρια των οποίων μαρτύρησε κατά την περίοδο της δικτατορίας, ο ανθός του ελληνικού λαού, οι χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι, αγωνιστές και αγωνίστριες του αντιδιδακτορικού κινήματος.
Tι ήταν ο Πέτρου; Ο επικεφαλής του νεότευκτου ( το 1980) αστυνομικού σώματος των ΜΑΤ. Στο ενεργητικό του είχε καταγράψει σωρεία εγκληματικών επιθέσεων εναντίον του λαϊκού κινήματος που είχαν αφήσει πίσω τους νεκρούς και τραυματίες.
Τί ήταν οι Θεοφανόπουλος, Ταρασουλέας; Δύο φασιστοειδή, ανώτεροι δικαστικοί, βασιλικοί επίτροποι στα νίατα τους. Την ίδια ώρα που έκλειναν τα μάτια μπροστά στα αναρίθμητα σκάνδαλα της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, έστελναν με σαδιστική ευκολία στα- εν πλήρει γνώσει τους άντρα βασανισμού- κάτεργα της Κέρκυρας, της Λάρισας, της Πάτρας, του Επταπυργίου, του Κορυδαλλού εκατοντάδες λαϊκούς ανθρώπους που η αδυσώπητη πραγματικότητα του καπιταλισμού είχε οδηγήσει στον αποκλεισμό, την περιθωριοποίηση και την παραβατικότητα.
Όλα αυτά τα καθάρματα κρατούσαν καίριες θέσεις στο μηχανισμό καταστολής του αστικού κράτους. Αν εξαιρέσεις, τους Μάλλιο, Μπάμπαλη που για λόγους τακτικής το καραμανλικό καθεστώς είχε απαλλάξει από τα καθήκοντα τους -χωρίς βέβαια ποτέ να τιμωρήσει- οι υπόλοιποι κατά τη χρονική στιγμή της εκτέλεσης τους περιβάλλονταν με την πλήρη εμπιστοσύνη του συστήματος που υπηρετούσαν. Τα έργα τους, πολύ γνωστά στους κόλπους των υπηρεσιών τους -ήταν κοινή πρακτική αλλωστε- ήταν αποδεκτά. Έχαιραν εκτίμησης. Θεωρούνταν αναγκαία και επιβεβλημένα. Η αστική δημοκρατία των δύο πρώτων μεταπολιτευτικών δεκαετιών ήταν ακόμα πολύ μικρή για να ζήσει χωρίς τα κληροδοτήματα που της άφησε το ένδοξο παρελθόν της. Το εμφυλιακό και μετεμφυλιακό καθεστώς, η αμερικανοκρατία, το κράτος της δεξιάς, η χούντα.Η νέα φάση καπιταλιστικής ανάπτυξης στην οποία εισερχόταν με όχημα την αστική δημοκρατία η χώρα μετά το 1974,δεν θα μπορούσε να εδραιωθεί χωρίς την κτηνώδη βία των μηχανισμών κρατικής καταστολής απέναντι στον εχθρό λαό. Το αυτόνομο εργατικό-απεργιακό κίνημα της περιόδου 75-81, το αναρχικό κίνημα της επόμενης δεκαετίας, το κίνημα ενάντια στις φυλακές, οδοφράγματα δίπλα σε άλλα στις συνεχείς αναδιαρθρώσεις που επέβαλλε το κεφάλαιο προς όφελος του, έπρεπε να παταχθούν αμείλικτα και αδυσώπητα. Από τους μηχανισμούς καταστολής του αστικού κράτους.Από τους μπάτσους, τους δικαστές, τους ανθρωποφύλακες. Από τον Μαράτο, τον Πέτρου, τον Ταρασουλέα, τον Θεοφανόπουλο και τόσους άλλους -αναρίθμητα πολλούς- που πλαισίωσαν με τον ίδιο ζήλο το σκληρό πυρήνα του συμπλέγματος αστυνομία,δικαιοσύνη, φυλακές εκείνης της περιόδου.
Αν κάτι πρέπει να προβληματίζει το λαϊκό κίνημα δεν είναι το πολιτικά σκόπιμο ή μη τέτοιων επιθέσεων, αλλά το γεγονός ότι αυτές ήταν λίγες, δυσανάλογα λίγες απέναντι στον αριθμό αυτών που δεχόταν ο λαός και το ίδιο. Για το ότι το ποσοστό της βίας που επέστρεφε στους διώκτες του ήταν πολύ μικρό για να τους αναχαιτίσει. Πρακτικά, η σκληρή αυτή πραγματικότητα, για το χώρο των φυλακών, σήμαινε αδράνεια απέναντι στα φρικτά εγκλήματα που διαπράτονταν εκεί. Σήμαινε αδράνεια μπροστά στα κατ’ εξακολούθηση εγκλήματα της – στελεχωμένης ως επί των πλείστον απο απόστρατους βασανιστές της χούντας- σωφρονιστικής υπηρεσίας . σήμαινε τη σιωπή για τις καθηλώσεις, τα ηλεκτροσόκ, τις δολοφονίες στα κάτεργα της Κέρκυρας, του Κορυδαλλού, της Πάτρας, του Επταπυργίου, της Λάρισας… Σήμαινε τελικά το σκύψιμο του κεφαλιού μπροστά στην κτηνώδη κρατική βία. Γιατί τι άλλο από αδράνεια εμφανίζει ένα κίνημα που θέλει να λέγεται λαϊκό και το οποίο δεν μπορεί να απαντήσει στοιχειωδώς στα εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος του λαού ; Όπως επιβεβαιώνει η ιστορία, η ατιμωρησία των κατ’ επάγγελμα εχθρών του λαού μόνο αρνητικούς συσχετισμούς για το λαό και την εργατική τάξη παράγει. στην αποθράσυνση των εγκληματιών συμβάλλει και την βαθιά ατιμωτική πεποίθηση ότι τελικά τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει προωθεί.
Ας επιστρέψουμε όμως στον Καλλιμάνη. Ποιός ήταν ο Καλλιμάνης; Ποιά εγκλήματα σε βάρος των κρατουμένων τον βάραιναν εκτός από το να το παίζει γιδοβοσκός και να πουλάει καουμποϊλίκι εκ του ασφαλούς; Τι αναγνώρισε στο πρόσωπο του το λαϊκό κίνημα και αποφάσισε την εκτέλεση του;
1/4 αιώνα μετά την εκτέλεση Μαράτου, το λαϊκό κίνημα αναγνωρίζει και τιμωρεί στο πρόσωπο του Καλλιμάνη 25 χρόνια κρατικής βίας μέσα στις φυλακές. Απονέμει δικαιοσύνη και εκδικείται για εκατοντάδες δολοφονημένους και χιλιάδες σακατεμένους κρατούμενους- γιατί σε τέτοια επίπεδα ανέρχεται ο αριθμός των νεκρών και σακατεμένων κρατουμένων από το ξύλο, τα βασανιστήρια, την πρέζα, την πλημμελή ιατρική περίθαλψη, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης γενικά. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τη δεκαετία 1981-1990 191 κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους και την επόμενη 306. Από το 1980 έως το 2005 έχασαν τη ζωή τους συνολικά 730 κρατούμενοι. Ενώ από το 1980 έως το 2000 υπήρξαν 562 θάνατοι εκ των οποίων οι 102 αυτοκτονίες, με τις περισσότερες να σημειώνονται την δεκετία 90 όπου ο αριθμός ήταν 25 φορές μεγαλύτερος από τις αυτοκτονίες στο γενικό πληθυσμό για τα περισσότερα χρόνια. Με βάση τα παραπάνω μακάβρια στατιστικά τίθεται ένα ερώτημα: σε πόσες και ποιές από τις εκατοντάδες, τις χιλιάδες φτωχές και λαϊκές οικογένειες άξιζε να παραλάβουν νεκρά τα παιδιά, τα αδέρφια, τις κόρες, τις μάνες και τους πατεράδες τους;

Ο Καλλιμάνης άνηκε στο σκληρό πυρήνα της σωφρονιστικής ιεραρχίας. Τα τελευταία χρόνια θα έλεγε κανείς μάλιστα ότι είχε εξελιχθεί στο νο 2 της πίσω από το αδιαφιλονίκητο νο 1, τον κουμπάρο και επιστήθιο φίλο του, τον ιστορικό ηγέτη της σωφρονιστικής μαφίας Αντώνη Αραβαντινό. Η σχέση του με τον τελευταίο θα σταθεί καθοριστική για την υπηρεσιακή του ανέλιξη. Ο Καλλιμάνης χαρακτηριστικό ρόπαλο τα πρώτα χρόνια της θητείας του στις φυλακές Κορυδαλλού, με ενεργό συμμετοχή σε δεκάδες ξυλοδαρμούς και εκατοντάδες εξευτελισμούς κρατουμένων, γρήγορα βλέπει τον κατασταλτικό του ζήλο να επιβραβευέται. Το έμπειρο μάτι του Αραβαντινού δεν θα αργήσει να διακρίνει τα προσόντα του. Ο Καλλιμάνης είναι βίαιος, θρασσύς, διεφθαρμένος, με ελάχιστες ηθικές αναστολές , έτοιμος κυριολεκτικά για όλα. Συγκεντρώνει δηλαδή όλα τα στοιχεία για να πάει μπροστά. Για να ανέλθει στα σκαλοπάτια της σωφρονιστικής ιεραρχίας. Για να γίνει Υπαρχιφύλακας και από τη θέση αυτή να μπει πλέον στα μεγάλα κόλπά. Στα μεγάλα κουμάντα. Στη διοίκηση των φυλακών και στο σκληρό πυρήνα της σωφρονιστικής μαφίας. Από επιτελική θέση δεν θα εκτελεί πλέον αλλά θα οργανώνει και θα εποπτεύει την πολιτική του αστικού κράτους μέσα στις φυλακές. Μια πολιτική το περιεχόμενο της οποίας συμπυκνώνεται στην αρχή της “επιβολής της τάξης με κάθε μέσο” δεν επιδέχεται ασφαλώς πολλών (παρε)ερμηνειών. Στο εκρηκτικό περιβάλλον των φυλακών, όπου το διαρκές βασανιστήριο του εγκλεισμού συναντά την στα όρια εξαθλίωσης φτώχεια άλλο μέσο για την εμπέδωση του νόμου και της τάξης από την καταστολή και τη βία δεν υπάρχει. Είναι τέτοια η αδικία που αναβλύζει από “τον ναό της δικαιοσύνης” όπως προκλητικά αποκαλούν οι δικαστές την φυλακή, που οποιοδήποτε άλλο μέσο απόσπασης συναινέσων πέρα από τη βία και την καταστολή καθίσταται πρακτικά ατελέσφορο.
Η φυλακή δεν μπορεί να ελεγχθεί δίχως βία και καταστολή . Δίχως ξυλοδαρμούς και πρέζα. Δίχως βασανιστήρια και δολοφονίες. Μόνο με την ωμή καταστολή μπορεί να καταπολεμηθεί το ανθρώπινο πάθος για ελευθερία που κατοικεί, άλλοτε σε ύπνωση και άλλοτε σε διέγερση, στα κελιά. Εκείνο το πάθος που κατέθεσαν άφθονο είτε δρώντας μαζικά είτε ατομικά, οι εκατοντάδες, οι χιλιάδες αγωνιστές κρατούμενοι , στις μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις που πραγματοποίησαν μέσα στις φυλακές τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Το πάθος του Κεχαϊδη,του Γαγλία,του Βερνάρδου, του Πετρόπουλου, του Σκανδάλη, του Τεμπερεκίδη, του Παπαδόπουλου, του Πάλλη. Εκείνο το πάθος που κατέκαψε τα κάτεργα της Κέρκυρας, του Κορυδαλλού, του Επταπυργίου, της Πάτρας, της Λάρισας, των Τρικάλων, της Αλικαρνασσού, του Μαλανδρίνου…


Η αποσιώπηση εξασφαλίζει τη συγκάλυψη και η συγκάλυψη την ατιμωρησία: για να μείνει ατιμώρητο το καθημερινό έγκλημα που συντελείται στις φυλακές χρειάζεται να παραμείνει κρυφό. Και την αποσιώπηση αυτή μόνο ένα ευρύ δίκτυο δημόσιων σχέσεων εντός και εκτός φυλακής μπορεί να εγγυηθεί. μόνο με τη συνδυασμένη δράση μια ευρείας γκάμας χαρακτήρων, η οποία περιλαμβάνει από ανώτερο αστυνομικό και δικαστικό προσωπικό, πολιτικούς και δημοσιογράφους έως επιχειρηματίες της νύχτας, μαφιόζικα κυκλώματα και μπράβους, μπορεί να μένει στεγανός ο “εκτός των τειχών λαός” από τον ανείπωτο ανθρώπινο πόνο που πλημμυρίζει τα κάτεργα. Αναγκαία προϋπόθεση, αν μη τι άλλο, ώστε η σωφρονιστική κρεατομηχανή να συνεχίζει απρόσκοπτα το έγκλημα της σε βάρος του έγκλειστου πολυεθνικού προλεταριάτου -γιατί προλετάριοι, βασανισμένοι προλετάριοι είναι στην πλειοψηφία τους, οι άνθρωποι που στοιβάζονται στις φυλακές. Απλοί άνθρωποι του λαού, φτωχοί, μεροκαματάρηδες, άνεργοι, άρρωστοι, απόκληροι,μετανάστες, ένα εργατικό δυναμικό πεταμένο από την παραγωγική διαδικασία, ένα εργατικό δυναμικό που κηρύσσεται παράνομο και εξοντώνεται στα κελιά της δημοκρατίας.
Σε αυτό το επίπεδο, των δημόσιων σχέσεων, ο Καλλιμάνης θα αναδειχθεί σε αυθεντία. Είχε άλλωστε θητεύσει και στην κατάλληλη “σχολή”. Οι δημόσιες σχέσεις ήταν πάντα το δυνατό χαρτί του Αραβαντινού και της κλίκας του μέσα στις φυλακές. Πάνω σε αυτές εξασφάλιζαν τα νώτα τους. Πάνω σε αυτές έστηναν τις μπίζνες τους, που είχαν μετατρέψει τις φυλακές σε κερδοφόρες επιχειρήσεις και εξέχοντα μέλη της σωφρονιστικής μαφίας σε εκατομμυριούχους.Πάνω σε αυτές εδραίωναν την κυριαρχία τους. Και τελικά χάρη σε αυτές, έφερναν σε πέρας το έργο που τους ανάθεταν οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι. Οι πολιτικοί διαχειριστές του αστικού κράτους.Το υπουργείο Δικαιοσύνης και η κυβέρνηση.
Δουλεύοντας σκληρά και κυρίως αξιοποιώντας τις διασύνδέσεις και τον αέρα που του προσέφερε η ενεργός του συμμετοχή στο κύκλωμα Αραβαντινού, ο Καλλιμάνης ανεβαίνει γοργά στην σωφρονιστική ιεραρχία. Συνδέεται πλέον πολύ στενά με το μεγάλο αφεντικό. Η κουμπαριά τους επισφραγίζει τη σχέση τους. Ο Καλλιμάνης γίνεται πλέον το δεξι του χέρι. Γίνεται ο υπαρχηγός. Από τη θέση του δεν χρειάζεται πια να βάφει ο ίδιος τα χέρια του με αίμα. Τώρα πια είναι αυτός που που κατευθύνει, που καθοδηγεί, που διοικεί. Άλλωστε ο κυρ Αντώνης ο κουμπάρος του είχει μπει εδώ και χρόνια, όπως δήλωνε ο ίδιος, σε διαδικασία συνταξιοδότησης. ” Έχω μεγαλώσει πια, δεν μπορώ να είμαι τόσο αποδοτικός όπως παλιά. Μόνο η αγάπη μου για τη δουλειά με κρατάει στη φυλακή” ήταν η μόνιμη επωδός του στους τσάτσους που τον περιβάλλουν και στις τηλεοπτικές εκπομπές που τον καλούν ως ειδικό περί του “σωφρονισμού”. Υπό αυτές τις συνθήκες η διαδοχή του Αραβαντινού φάνταζε προδιαγεγραμμένη. Η προαγωγή του Καλλιμάνη σε Αρχιφύλακα των φυλακών τύπου Γ Δομοκού επιβεβαίωσε αυτό που φημολογούνταν τον τελευταίο καιρο ανοιχτά: ο Καλλιμάνης παίρνει το τιμόνι των φυλακών. Ως πρώτος Αρχιφύλακας των Φυλακών τύπου Γ εγκαινιάζει τις νέες ειδικές συνθήκες κράτησης και το κατασταλτικό καθεστώς που τις συνοδευει. Μετά από ευδόκιμη θητεία 17 ετών ο Καλλιμάνης μετατρέπεται στη βασική κατασταλτική αιχμή του αστικού κράτους μέσα στις φυλακές.
Σε μια από τις πιο κρίσιμες για την άρχουσα τάξη περίοδο, σε μια περίοδο που παράγει νομοτελειακά συγκρούσεις, εξεγέρσεις και ένοπλο αγώνα, ο Καλλιμάνης καλείται να αντιμετωπίσει,υπερθωρακισμένος με τις νέες εξουσίες που του έδινε ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος για τις φυλακές τύπου Γ, τους πολιτικούς και αγωνιστές κοινωνικούς κρατούμενους. Όσους δηλαδή βρίσκονται στη φυλακή εξαιτίας της επαναστατικής πολιτικής τους δράσης και όσων η συμπεριφορά δεν συνάδει με αυτή του προβάτου, όπως θα ήθελε ο Καλλιμάνης, αλλά με αυτή του εξεγερμένου ανθρώπου.
Αναμφίβολα ο Καλλιμάνης σύγκεντρωνε πολλά από τα προσόντα που απαιτούνταν για μια τέτοια θέση. Ήταν έμπειρος, βίαιος , καλά δικτυωμένος με πανίσχυρες άκρες εντός και εκτός φυλακής. Και είχε πάντα, βέβαια, τον Αραβαντινό δίπλα του . Οι κολλεγιές μερίδας πολιτικών κρατουμένων με γνωστά μαφιόζικα κυκλώματα με τα οποία εκείνος συνεργαζόταν αγαστά για χρόνια, του πρόσθεταν επιπλέον πόντους στην κούρσα της διαδοχής. Στα μάτια των πολιτικών του προϊστάμενων, ο Καλλιμάνης θα φανεί ως ο ιδανικός για να σπάσει, επιτέλους, ο πάγος ανάμεσα στην υπηρεσία και τους πολιτικούς κρατούμενους. Για να επέλθει έτσι η πολυπόθητη τάξη ανέξοδα, χωρίς εντάσεις και διαπληκτισμούς.
Όχι δεν υποτιμούσαν οι πολιτικοί προϊστάμενοι του Καλλιμάνη το ειδικό βάρος των πολιτικών κρατουμένων ούτε τη δυναμική που μπορούσε να αναπτύξει το κίνημα αλληλεγγύης. Είχαν άλλωστε πικρή ιστορική εμπειρία. Η ελεγχόμενη επικοινωνία και συναλλαγή, όμως, αποτελούσε την πρώτη επιλογή της πολιτικής τους . Ακόμα και υποχωρήσεις σε κάποια επιμέρους ζητήματα του νέου νόμου, ήταν έτοιμοι σιωπηρά να αποδεχθούν, καταπώς διοχέτευαν τα παπαγαλάκια τους εντός και εκτός φυλακής, προκειμένου να αποτραπούν οι εντάσεις. Στην περίπτωση βέβαια που η οδός της πειθούς και της διαπραγμάτευσης απέβαινε άκαρπη,η οδός της ράβδου περέμενε πάντα σε ισχύ. O Καλλιμάνης και η κλίκα του ήταν έτοιμοι για όλα. Δεν θα δίσταζαν να εφαρμόσουν τη νέα νομοθεσία με κάθε μέσο. Ακόμα και αν αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να αντιπαρατεθούν( ακόμα και βίαια) με τους πολιτικούς και τους αγωνιστές κοινωνικούς κρατούμενους. Ο Καλλιμάνης ήταν αποφασισμένος. Οι πολιτικοί και αγωνιστές κοινωνικοί κρατούμενοι, αν δεν πείθονταν με το καλό, θα πειθαρχούσαν με το ζόρικο. Με τον τρόπο δηλαδη με τον οποίο ο Καλλιμάνης έφτιαξε το όνομα του τα πρώτα χρόνια της θητείας του. Με τις μαγκιές, τους τσαμπουκάδες, το ξύλο. Άλλωστε, το μύνημα που τους εξέπεμπαν οι πολιτικοί του προιστάμενοι την τελευταία πενταετία ήταν σαφές. Για τον χώρο των φυλακών η εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής σήμαινε “τσακισμα κάθε απόπειρας αντίστασης εν τη γεννέσει της”. Ασφαλώς ο διάλογος, η επικοινωνία και η η συνδιαλλαγή παρέμεναν πρώτη επιλογή , στο βαθμό ωστόσο που κάτι τέτοιο δεν επιτυγχάνεται η άμεση καταστολή οφείλει να αναλάβει δράση. Το νέο και πλήρως προσαρμοσμένο στις κατασταλτικές ανάγκες της μνημονιακής περιόδου, νομοθετικό πλαίσιο για τις φυλακές τύπου Γ, έπρεπε πάση θυσία να εφαρμοστεί. Για τον Καλλιμάνη και συνολικά για τον σκληρό πυρήνα της κρατικής καταστολής η πρόκληση ήταν μπροστά. Έπρεπε να φανούν αντάξιοι της αποστολής που τους ανέθεταν τα αφεντικά τους. Ο ταξικός μας εχθρός. Το κράτος, το κεφάλαιο , ο ιμπεριαλισμός. Γιατι αυτό ήταν στην πραγματικότητα ο Καλλιμάνης: ένα πιστό και συνειδητό σκυλί του ταξικού εχθρού. Ένα πιστό και συνειδητό σκυλί στην υπηρεσία της εκάστοτε πολιτικής μαφίας που διαχειρίζεται τις τύχες του αστικού κράτους. Ένα άγριο μαντρόσκυλο της αστικής τάξης. Με μία λέξη, ένας εχθρός του λαού και της εργατικής τάξης, ένας πορωμένος υπερασπιστής της αστικής τυρρανίας. Ένας σύγχρονος ταγματασφαλίτης, ένας δωσίλογος.
Ο Καλλιμάνης είναι ο ταγματασφαλίτης της κατοχής, ο ΜΑΥς του εμφυλίου, ο εκοφίτης του κράτους της ΕΡΕ, ο βασανιστής επί χούντας, ο βασανιστής επί αστικής δημοκρατίας. Είναι η χαρακτηριστική φιγούρα κρατικού οργάνου που ανεξαρτήτως συνθηκών (ξενη κατοχή, χούντα,αστική δημοκρατία) υπερασπίζει συνειδητά και με πάθος το ένα και το αυτό: την υποδούλωση της εργατικής τάξης και της χώρας στην ελληνική αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό.
Ο Καλλιμάνης ήταν ενα μαντρόσκυλο που δάγκωνε πολύ. Είχε ξεσκίσει ήδη πάρα πολλούς. Ήθελε όμως να δαγκώσει ακόμα παραπάνω. Αυτό αλλωστε πρόσταζαν τα αφεντικά του. Και ο ίδιος είχε πιστέψει ότι μπορούσε . Να μπήξει ακόμα πιο βαθιά το μαχαίρι του ταξικού εχθρού στο σώμα των αγωνιστών του λαϊκού κινήματος πολιτικών κρατουμένων και του έγκλειστου πολυεθνικού προλεταριάτου. Τελικά δεν τα κατάφερε. Ομάδα πολιτοφυλακής του λαϊκού κινήματος τον εξόντωσε. Αποδίδοντας δικαιοσύνη. Τη δικαιοσύνη του λαού. Τη δικαιοσύνη που απέδιδαν oι πολιτικοί και ταξικοί μας πρόγονοι: η κλεφτουριά των ελληνικών βουνών, ο λαϊκός στρατός και οι οργανώσεις του το 41-49, οι αντάρτικες ομάδες του λαϊκού κινήματος στην δικτατορία και την μεταπολίτευση.
Αφιερώνουμε την επίθεση σε όσους αφήσανε την τελευταία τους πνοή σε κάποιο κάτεργο. Σε όσους βασανίστηκαν στα πειθαρχεία των φυλακών, σε όσους βρήκαν το κουράγιο να ξανανεβούν στις ταράτσες, σε όσους διατήρησαν την ανθρωπιά και την αγωνιστικότητα τους, στους απεργούς πείνας που μας σφίγγουν τις γροθιές τους από κάποιο νοσοκομείο. Σε όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται…


Απευθύνουμε, ακόμα, θερμό επαναστατικό χαιρετισμό στους αγωνιστές του λαϊκού κινήματος, πολιτικούς κρατούμενους. Σάρκα από τη σάρκα του λαού και της εργατικής τάξης, οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι οι πρωτομάχοι του λαϊκού αγώνα. Είναι αυτοί που πληρώνουν με τα αίμα και την ελευθερία τους την στράτευση τους στην υπόθεση του λαού και της επανάστασης. Είναι αυτοί που μέσα από τα τείχη των φυλακών κρατάνε ψηλά τη σημαία της πάλης για μια άλλη κοινωνία.
Ο πολυήμερος αγώνας που δώσανε το προηγούμενο διάστημα απέδειξε για μία ακόμη φορά το υψηλό επίπεδο συνείδησης και στράτευσης που διαθέτουν. Απέδειξε το ασίγαστο πάθος τους για αγώνα και ελευθερία.
Μην αφήνοντας τη νέα πολιτική διαχείριση να κωλυσιεργήσει σε βάρος τους, με τις γνωστές δημιουργικές της ασάφειες, οι πολιτικοί κρατούμενοι παρεμβαίνουν δυναμικά στο καινοφανές πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται. Μετατρέποντας (κάποιοι από αυτούς για μία ακόμη φορά) τα κορμιά τους σε οδόφραγμα, σηκώνουν στις πλάτες τους την εν υπνώσει- εν μέσω συριζαιικής ραστώνης- ταξική σύγκρουση της περιόδου. Άνοίγουν μέτωπο με μια βασική στρατηγική της άρχουσας τάξης και του ιμπεριαλισμού: με αυτήν, βασικά, που έχει να κάνει με τη θωράκιση του μνημονιακού καθεστώτος έκτακτης ανάγκης από τον εχθρό λαό. Αντιπαρατιθέμενοι με κάποιες από τις αιχμές αυτής της θωράκισης, όπως ηταν οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι, το νομοθετικό πλαίσιο για τις φυλακές τύπου Γ, ο κουκουλονόμος, η ανεξέλεγκτη χρήση DNA, η παράταση της κράτησης του Σ.Ξηρού και η ποινικοποίηση των συγγενικών σχέσεων στην υπόθεση της ΣΠΦ, οι πολιτικοί κρατούμενοι και το κίνημα αλληλεγγύης διεξήγαγαν αντικειμενικά έναν αγώνα λαϊκό-ταξικό. Έναν αγώνα που αφορά το λαό και την εργατική τάξη συνολικά. Και αυτό γιατί ο αγώνας των πολιτικών κρατουμένων ως αναπόσπαστο μέρος του συνολικού λαϊκού δημοκρατικού αγώνα για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες της εποχής μας , έθεσε στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης τον πυρήνα της αστικής και ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Τον πυρήνα από όπου εκπορεύεται η σύγχρονη στρατιωτικοποιημένη καταστολή. Την ταξική εκμετάλλευση και την ιμπεριαλιστική ληστεία, στην εποχή της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και του (ξανα)μοιράσματος των αγορών και των σφαιρών επιρροής.
Οι πολιτικοί κρατούμενοι και το λαϊκό κίνημα βγαίνουν από αυτόν τον αγώνα ενισχυμένοι. Τακτικά, γιατί κατάφεραν να διεμβολίσουν την κυρίαρχη πολιτική. Η κατάργηση των Φυλακών τύπου Γ και των περισσότερων διατάξεων του κουκουλονόμου, η ελευθερία -με περιοριστικούς όρους- που δικαιούται πλέον ο Σ.Ξηρός, η αποφυλάκιση των συγγενικών προσώπων μελών της ΣΠΦ, η διασφάλιση -έστω κάποιων πολύ σχετικών- εγγυήσεων σχετικά με τη λήψη του DNA συνιστούν αναμφίβολα, μια μικρή οσο και διακριτή, υποχώρηση του ταξικού εχθρού. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε στα παραπάνω και την ικανοποίηση κάποιων πάγιων αιτημάτων των κρατουμένων που περιλαμβάνει ο νέος νόμος του υπουργείου Δικαιοσύνης (μερική κατάργηση φυλακών ανηλίκων, απόλυση εκατοντάδων κρατουμένων που έχουν συμπληρώσει ένα μίνιμουμ ποινής, κ.α.) θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την πρώτη -σε τέτοιο επίπεδο – νίκη του λαϊκού κινήματος την τελευταία μνημονιακή πενταετία. Η σχετική έστω αναδίπλωση του ταξικού εχθρού, στο τόσο ευαίθητο για αυτόν πεδίο της “αντιτρομοκρατίας” και της ποινικής καταστολής, επιβεβαίωνει ότι με αποφασιστικότητα και ψυχή, οι αγώνες μπορούν να διασπούν τις γραμμές του αντιπάλου και να γίνονται αποτελεσματικοί.
Σε μια συγκυρία δε, σαν την τωρινή, όπου τη διαχείριση του αστικού κράτους ασκεί σε σύμπραξη με την ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ, ένα κόμμα που αναφέρεται στην αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, τέτοιοι αγώνες, έχουν πέραν της τακτικής, μεταξύ άλλων και μια σημασία στρατηγική. Μια σημασία παραδειγματική. Υπό την έννοια ότι δείχνουν, στην τωρινή στιγμή ταξικής πάλης, το μοναδικό δρόμο αγώνα που οι λαϊκές μάζες μπορούν να διαβούν. Αυτόν της άμεσης ανυποχώρητης αντιπαράθεσης. Με τον ταξικό εχθρό συνολικά. Με το αστικό κράτος, την αστική τάξη, τον ιμπεριαλισμό. Και ως εκ τούτου και με την εκάστοτε κυβέρνηση που άρχει στο όνομα της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού. Όπως είναι, αν και με διαφορετικούς όρους (τους οποίους βέβαια οφείλουμε να εντοπίζουμε) από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, μια κυβέρνηση στην υπηρεσία του ντόπιου κεφαλαίου και των διεθνών εξαρτήσεων του. Μια κυβέρνηση την οποία ο λαός θα βρίσκει διαρκώς απέναντι του όταν οι αγωνιστικές του διεκδίκησεις ξεπερνούν τα αστικά εσκαμμένα. Και θα την βρίσκει, οπως η εξέλιξη της πρόσφατης απεργίας πείνας έδειξε, με όρους ανάλογους με αυτούς που έβρισκε τις προκατόχους της. Δηλαδή με τον αυταρχισμό και την καταστολή. Με τον κιτρινισμό και την συκοφαντία. Με τα ΜΑΤ, την ομάδα ΔΕΛΤΑ, την αντιτρομοκρατική.
Ασφαλώς δεν παραγνωρίζουμε, ούτε προσπερνάμε τις αστοχίες και τις ανεπάρκειες που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της μάχης που δόθηκε. Παθογένειες που ταλανίζουν το λαϊκό κίνημα δεκαετίες, εμφανίστηκαν το δίχως άλλο οξυμένες, εντός μιας νέας και εν πολλοίς αδιευκρίνιστης πολιτικής συνθήκης, όπως ήταν αυτή που εγκαινίαζε η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές. Δηλωτική της πολιτικής ουράς που ακολούθησε έναντι του ευρωρεβιζιονισμού σημαντική μερίδα του κινήματος, η απουσία μιας ενιαιομετωπικής στρατηγικής απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του, είχε σαν συνέπεια το επικίνδυνο και καθηλωτικό τρίπτυχο: αναμονή,ανοχή, υποταγή, που καλλιεργούσε συστηματικά η κυβέρνηση, να διασπά τις γραμμές μας και να τις απομαζικοποιεί. Στο αποδυναμωμένο και εμφανώς συγχυσμένο κινηματικό περιβάλλον του Μάρτη του 2015, φαινόμενα μικροαστικής σήψης και παρακμής- μονίμως ευδοκιμούντα στο σώμα του κινήματος άλλωστε- όπως ο ατομικισμός, η βουλησιαρχία, ο αντικοινωνισμός , όπως ο ηγεμονισμός ,ο παραγοντισμός, ο παρεϊσμός, βρήκαν έδαφος να αναπτυχθούν. Αλλοιώνοντας κάποιες φορές τον ίδιο το χαρακτήρα της λαϊκής-ταξικής πάλης και το ήθος που επιβάλλεται να απορρέει από αυτήν.
Παρόλα αυτά, η αναγκαία συλλογική αυτοκριτική για τις ελλείψεις που εμφανίσαμε ως κίνημα στον πρόσφατο αγώνα, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μετατραπεί σε μια ακατασχετη λαθολογία, σε μια καθηλωτική εσωστρέφεια. Οι ζώσες δυνάμεις του κινήματος, όσες δηλαδή ζουν και αναπνέουν για το λαϊκό αγώνα και την ταξική πάλη, οι δυνάμεις εκείνες που σήκωσαν το πολιτικό βάρος της απεργίας πείνας οδηγώντας την μέχρι το τέλος και τη νίκη, μπορούν και πρέπει να προχωρήσουν.
Οι προκλήσεις είναι άλλωστε μεγάλες και είναι μπροστά! Ο “έντιμος συμβιβασμός” που επίκειται στο πολύ κοντινό μέλλον, ανάμεσα σε κυβέρνηση και δανειστές οδηγεί σε ντοπιαστική συμφωνία-πλήρη υποταγή στους ιμπεριαλιστές δανειστές ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ- και σε νέο βάρβαρο αντιλαϊκό μνημόνιο.
Η χρονική περίοδος που ανοίγεται μπροστα μας είναι κρίσιμη: από το πώς θα παρέμβουμε στις επερχόμενες εξελίξεις, κρίνεται(για ακόμη μία φορα) η δυνατότητα θεμελίωσης μιας σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής. Η ευκαιρία είναι στα χέρια μας σύντροφοι. Εμπρός να την αρπάξουμε!



Υ.Γ. Συλλυπητήρια σε όσους για μια ακόμη φορά δώσανε τα διαπιστευτήρια τους στη σωφρονιστική μαφία, στέλνοντας στεφάνια στην κηδεία του ανθρωποφύλακα-βασανιστή Καλλιμάνη. Είναι άλλωστε γνωστό: η διατήρηση της ηγεμονίας και των μεγαλοπρονομίων “εντός των τειχών” μόνο με την καθημερινή συνεργασία με το βαθύ πυρήνα της σωφρονιστικής μαφίας εξασφαλίζεται.



ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗΣ
ΛΑΪΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΠΗΓΗ:makeleio.gr

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Ναρκωτικά και όπλα στις φυλακές της Πάτρας


Όσο εξονυχιστικοί έλεγχοι και αν γίνονται κατά την διάρκεια των επισκεπτηρίων, όλο και βρίσκουν τρόπους να προμηθεύονται ναρκωτικά οι κρατούμενοι των φυλακών του Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα. Ταυτόχρονα, άλλοι φροντίζουν να εξοπλίζονται.
Κατά τη διάρκεια ενός προληπτικού «σκουπίσματος» από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους στα κελιά των κρατουμένων, σε αυτό ενός 29χρονου Πακιστανού εντοπίστηκαν συσκευασίες με ακατέργαστη κάνναβη βάρους 93,8 γραμμαρίων, που θεωρείται αρκετά μεγάλη ποσότητα για να «περάσει» εύκολα στις φυλακές!
Κατά τον ίδιο έλεγχο, στο κελί ενός 26χρονου Αφγανού κρατούμενου βρέθηκε ένα αυτοσχέδιο μαχαίρι μήκους 21 εκατοστών και ανακρίνεται για να εξακριβωθεί ν σκόπευε να το χρησιμοποιήσει εναντίον συγκρατουμένων του ή του προσωπικού των φυλακών. Και στους δυο αλλοδαπούς ασκήθηκαν διώξεις από τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πατρών για εισαγωγή ναρκωτικών σε κατάστημα κράτησης και για παράνομη οπλοκατοχή αντίστοιχα.
ΠΗΓΗ:defencenet.gr

ΑΥΤΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! «Γ@Μ@ΝΕ και δέρνουν» οι Αλβανοί μέσα στις φυλακές! Πώς στήθηκε η απαγωγή μέσα( ΝΑΙ καλά διαβάσατε), μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού

29filakes2

Απαγωγή, λύτρα, συμπλοκή, νεκροί , αίμα και τραυματίες
Αλβανοί κρατούμενοι «απήγαγαν» από το κελί του έναν 57χρονο Πακιστανό, τον κρατούσαν σε άλλο… δικό τους και ζητούσαν λύτρα από τους συγγενείς του στην Αγγλία. Από εκεί ήρθε η πληροφορία στους αξιωματικούς του τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής της Ασφάλειας Αττικής, καθώς οι συγγενείς του έγκλειστου-«ομήρου» απευθύνθηκαν στις βρετανικές αρχές.
Οι Έλληνες αξιωματικοί επιβεβαίωσαν την πληροφορία και διαπίστωσαν πως ησυμπλοκή ανάμεσα σε Πακιστανούς και Αλβανούς κρατουμένους της Γ’ πτέρυγας των φυλακών Κορυδαλλού, στις 3 Μαΐου 2015, που άφησε πίσω της δύο νεκρούς κρατούμενους και 18 τραυματίες, είχε ως αφορμή την «απαγωγή». Οι δολοφονικές αυτοσχέδιες «λόγχες», τα σουβλιά, τα ακονισμένα σίδερα και τα ρόπαλα, βγήκαν, όπως επεσήμαιναν αξιωματικοί που χειρίστηκαν την υπόθεση, όταν έγκλειστοι συμπατριώτες του ομήρου, κινήθηκαν προς τις «γραμμές» των Αλβανών… απαγωγέων, σε μία προσπάθεια να ζητήσουν επιθετικά τον λόγο για την αρπαγή και ενδεχομένως να ελευθερώσουν το θύμα.
29filakes2
Κάποιοι Αλβανοί έγκλειστοι είχαν συγκεντρώσει πληροφορίες που ανέφεραν ότι οι συγγενείς ενός 57χρονου Πακιστανού κρατούμενου της πτέρυγας, είχαν… οικονομική επιφάνεια. Την ημέρα της συμπλοκής, μία ομάδα τριών Πακιστανών με αυτοσχέδια όπλα, κινήθηκε εναντίον του, κατάφερε να τον αρπάξει και να τον κρατήσει παράνομα σε δικό της «ελεγχόμενο» χώρο, τοποθετώντας μάλιστα και «φύλακες». Εκεί, μαζί με τρεις άνδρες από την Αλβανία επικοινωνούσαν με συγγενείς του ομήρου στην Αγγλία και απαιτούσαν την κατάθεση 10.000 ευρώ σε λογαριασμό τους προκειμένου να μην τον πειράξουν και να τον αφήσουν «ελεύθερο» να φύγει από το «ένα κελί και να πάει στο δικό του»!
Όταν συμπατριώτες και συγκρατούμενοι του κατάλαβαν τι είχε συμβεί, το απόγευμα της 3ης Μαΐου, πριν κλείσουν οι πόρτες από τα κελιά, προσπάθησαν να αντιδράσουν, διαμαρτυρόμενοι για την αρπαγή του συμπατριώτη τους. Ακολούθησε μεγάλη συμπλοκή, στον διάδρομο του ισογείου της Γ πτέρυγας, κατά τη διάρκεια της οποίας σφαγιάστηκαν δύο Πακιστανοί, ηλικίας 35 και 30 χρόνων, ενώ τραυματίστηκαν επιπλέον 18, που συμμετείχαν σε αυτή. Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στο Τζάνειο Νοσοκομείο και στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας. Ανάμεσά τους ήταν και δύο Αλβανοί κρατούμενοι, ηλικίας 33 και 32 χρόνων, οι οποίοι φαίνεται να είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην «απαγωγή» και στην συμπλοκή που ακολούθησε.
29filakes
Μετά από πολυήμερες έρευνες, καταθέσεις κρατουμένων και μαρτύρων, τα στελέχη του τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής ολοκλήρωσαν την προανάκριση και σχημάτισαν δικογραφία σε βάρος έξι ατόμων από την Αλβανία για την διπλή ανθρωποκτονία των κρατουμένων, έξι (3 Αλβανοί, 3 Πακιστανοί) για την αρπαγή-«απαγωγή» του 57χρονου πακιστανού κρατούμενου και 27 ακόμη ατόμων για συμμετοχή στην θανατηφόρο συμπλοκή. Η σχηματισθείσα δικογραφία υποβλήθηκε χθες στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά.
Συνδικαλιστές σωφρονιστικοί υπάλληλοι αρκετές μέρες μετά τη συμπλοκή, επιμένουν πως η κατάσταση στις φυλακές Κορυδαλλού δεν έχει αλλάξει και δεν «θα αργήσει ο καιρός που θα υπάρξουν και άλλα θύματα».
Ο Σπύρος Καρακίτσος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων δηλώνει χαρακτηριστικά: «Η κατάσταση στις φυλακές Κορυδαλλού έχει γίνει ανεξέλεγκτη. Η βία ανάμεσα στις ομάδες των αλλοδαπών κρατουμένων έχει ενταθεί σε πάρα πολύ επικίνδυνο βαθμό. Οι αιτίες των συγκρούσεων είναι αναρίθμητες: Διαφορές για πάσης φύσεως νταραβέρια (ακόμα και ναρκωτικά), αντιμαχίες για την αρχηγία στο εσωτερικών των φυλακών, διαφορές για το ποιος θα κάνει κουμάντο και που. Πρέπει να δοθεί κάποια στιγμή ένα τέλος σε όλα αυτά. Η πολιτεία άμεσα να πάρει μέτρα για να μη συνεχιστεί αυτή η κατάσταση».

ΠΗΓΗ:makeleio.gr

Αλβανοί οι δολοφόνοι των δύο Πακιστανών στις φυλακές Κορυδαλλού




Έξι αλβανοί «οικονομικοί μετανάστες» ηλικίας 27 έως 35 ετών, ταυτοποιήθηκαν ως δράστες της δολοφονίας δύο Πακιστανών 30 και 35 ετών αντίστοιχα, η οποία σημειώθηκε μετά από αιματηρή συμπλοκή κρατουμένων στις 3 Μαΐου, εντός του σωφρονιστικού καταστήματος των φυλακών Κορυδαλλού.
Όπως προέκυψε από την αστυνομική έρευνα, τα θύματα ανήκαν σε ομάδα που διαμαρτύρονταν για την αρπαγή 57χρονου κρατουμένου, πακιστανικής καταγωγής, από τρεις υπηκόους Πακιστάν και Αλβανίας.
Ο 57χρονος είχε οδηγηθεί από τους συγκρατούμενους του σε κελί άλλου ορόφου με την απειλή μαχαιριών.
Αφού του άσκησαν σωματική βία, του ζήτησαν επίμονα να επικοινωνήσει με την οικογένειά του για να μεταφέρει το χρηματικό ποσό των 10.000 ευρώ σε λογαριασμό τρίτου ατόμου στο εξωτερικό, σαν αντίτιμο για την απελευθέρωσή του - ποσό που τελικά δεν καταβλήθηκε.
Κατά τη διάρκεια της κράτησης του 57χρονου, συγκρατούμενοί του, υπήκοοι κυρίως Πακιστάν, που είχαν αντιληφθεί το γεγονός, συγκεντρώθηκαν στο ισόγειο των φυλακών και διαμαρτυρόμενοι για την κράτησή του, συνεπλάκησαν με άλλους κρατουμένους αλβανικής υπηκοότητας, οι οποίοι τους επιτέθηκαν με σίδερα, αυτοσχέδια μαχαίρια και άλλα αντικείμενα.
Στη συμπλοκή, που είχε σαν αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό των δύο Πακιστανών και τον τραυματισμό άλλων 18 κρατουμένων, συμμετείχαν τουλάχιστον 27 άτομα.
Σε έλεγχο που πραγματοποιήθηκε από σωφρονιστικούς υπαλλήλους μετά το τέλος της συμπλοκής, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν μεταξύ άλλων, 23 αυτοσχέδια μαχαίρια, τρία μεταλλικά σουβλιά και 31 τμήματα μετάλλου.
ΠΗΓΗ:defencenet.gr

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Ομάδα Εργασίας εξετάζει την ένταξη του Νοσοκομείου και του Ψυχιατρείου των Φυλακών Κορυδαλλού στο ΕΣΥ




Ομάδα Εργασίας για την ένταξη του Νοσοκομείου και του Ψυχιατρείου των Φυλακών Κορυδαλλού στο ΕΣΥ, συγκροτήθηκε στο υπουργείο Υγείας.
Ο ρόλος της Ομάδας Εργασίας είναι συμβουλευτικός και τα αντικείμενα δραστηριότητάς της είναι, η αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης στο Νοσοκομείο και το Ψυχιατρείο Κρατουμένων Φυλακών Κορυδαλλού, η διερεύνηση των διοικητικών, νομικών και ιατρικών ζητημάτων που ανακύπτουν, η λειτουργική διασύνδεση με όμορες Δημόσιες Δομές Υγείας και η κατάθεση πρότασης - πορίσματος αντιμετώπισης των ανωτέρω ζητημάτων και η εκπόνηση σχεδίου νομοθετικής ρύθμισης για την ένταξη του Νοσοκομείου και του Ψυχιατρείου στο ΕΣΥ.
Η Ομάδα Εργασίας θα πρέπει να παραδώσει την πρότασή της στη Διεύθυνση Ανάπτυξης Μονάδων Υγείας μέχρι τις 26 Ιουνίου.
ΠΗΓΗ:defencenet.gr

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

ΤΩΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ: ΟΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ!!!

Παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Δικαιοσύνης πραγματοποιούν αυτή την ώρα εξωτερικοί φρουροί των φυλακών Κορυδαλλού. Διαμαρτύρονται για τη μη πληρωμή εδώ και έξι χρόνια υπερωριών και νυχτερινών.

ΠΗΓΗ:stoxos.gr

Αναβλήθηκε η δίκη των σωφρονιστικών υπαλλήλων για το θάνατο του Ιλί Καρέλι

kareli

Αναβλήθηκε η δίκη των σωφρονιστικών υπαλλήλων που κατηγορούνται… για τον θάνατο του Αλβανού κρατούμενου Ιλί Καρέλι στις φυλακές Νιγρίτας.
Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης, ενώπιον του οποίου επρόκειτο να εκδικαστεί η πολύκροτη υπόθεση, έκανε δεκτό το αίτημα μερίδας συνηγόρων υπεράσπισης, που επικαλέστηκαν κωλύματα. Η νέα δικάσιμος αναμένεται να προσδιοριστεί το επόμενο διάστημα.
Στο πλευρό των 14 κατηγορούμενων σωφρονιστικών υπαλλήλων βρέθηκαν συνάδελφοί τους συνδικαλιστές. Υπενθυμίζεται ότι στο εδώλιο του κατηγορουμένου παραπέμφθηκαν 13 δεσμοφύλακες, στους οποίους αποδίδεται η πράξη της διακεκριμένης περίπτωσης βασανιστηρίων, εκ των οποίων επήλθε ο θάνατος ατόμου, κατά συναυτουργία, όπως επίσης ο πρώην διευθυντής των φυλακών Νιγρίτας που αντιμετωπίζει το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία κατά συρροή.
Η υπόθεση είδε το “φως” της δημοσιότητας, τον περσινό Μάρτιο. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι κατηγορούνται ότι υπέβαλαν τον Αλβανό βαρυποινίτη σε βασανιστήρια προκειμένου να τον τιμωρήσουν για τη δολοφονία που διέπραξε -λίγες μέρες προτού μεταχθεί στη Νιγρίτα- σε βάρος συναδέλφου τους στις φυλακές Μαλανδρίνου, όπου κρατείτο ο αλλοδαπός.
Έξι από τους παραπάνω κατηγορούμενους είχαν κριθεί προφυλακιστέοι, ύστερα από τις απολογίες τους σε τακτική ανακρίτρια. Πριν από λίγο καιρό, όμως, αποφασίστηκε να αφεθούν ελεύθεροι υπό όρους. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι είχαν αφεθεί από την πρώτη στιγμή ελεύθεροι, στη συντριπτική τους πλειονότητα με περιοριστικούς όρους.

ΠΗΓΗ:makeleio.gr

Αιματηρή συμπλοκή στις φυλακές Ναυπλίου

Αιματηρή συμπλοκή στις φυλακές Ναυπλίου

Σε κρίσιμη κατάσταση μεταφέρεται στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός στην Αθήνα ένας 28χρονος Ρουμάνος, τρόφιμος των φυλακών Ναυπλίου, τον οποίο τραυμάτισε ένας 26χρονος ομοεθνής του κατά τη διάρκεια συμπλοκής τους μέσα στο κελί τους.

Ειδικότερα, σήμερα το απόγευμα οι δύο άνδρες συνεπλάκησαν για άγνωστη αιτία μέσα στο κελί τους στις δικαστικές φυλακές Ναυπλίου και μέχρι να επέμβουν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, ο 26χρονος με αυτοσχέδιο μαχαίρι χτύπησε τον 28χρονο βαρυποινίτη τραυματίζοντάς τον σοβαρά στην κοιλιακή χώρα.

Ο 28χρονος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ναυπλίου, ενώ στη συνέχεια λόγω της κρισιμότητας της κατάστασής του αποφασίστηκε η διακομιδή του στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός στην Αθήνα.

Ο 26χρονος θα οδηγηθεί αύριο στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου.

ΠΗΓΗ:zougla.gr

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Ανοίγει ο φάκελος της υπόθεσης που αφορά τον θάνατο του Ιλία Καρέλι – Ξεκινά αύριο η δίκη

karelhs

Για αύριο έχει προσδιοριστεί να διεξαχθεί ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης η δίκη των
σωφρονιστικών υπαλλήλων που κατηγορούνται για το θάνατο του Αλβανού κρατούμενου Ιλία Καρέλι στις φυλακές Νιγρίτας. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα καθίσουν 13 δεσμοφύλακες, στους οποίους αποδίδεται η πράξη της διακεκριμένης περίπτωσης βασανιστηρίων εκ των οποίων επήλθε ο θάνατος ατόμου, κατά συναυτουργία, ενώ στο ίδιο δικαστήριο παραπέμφθηκε κι ο τότε διευθυντής των φυλακών Νιγρίτας που αντιμετωπίζει το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία κατά συρροή.
Η πολύκροτη υπόθεση είδε το «φως» της δημοσιότητας πέρσι τον Μάρτη. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι κατηγορούνται ότι υπέβαλλαν τον Αλβανό βαρυποινίτη σε βασανιστήρια προκειμένου να τον τιμωρήσουν για τη δολοφονία που διέπραξε -λίγες μέρες πριν μεταχθεί στη Νιγρίτα- σε βάρος συναδέλφου τους στις φυλακές Μαλανδρίνου, όπου κρατείτο ο αλλοδαπός. Έξι από τους παραπάνω κατηγορούμενους είχαν κριθεί προφυλακιστέοι, ύστερα από τις απολογίες τους σε τακτική ανακρίτρια. Πριν από λίγο καιρό όμως αποφασίστηκε να αφεθούν ελεύθεροι υπό όρους. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι είχαν αφεθεί από την πρώτη στιγμή ελεύθεροι, στη συντριπτική τους πλειονότητα με περιοριστικούς όρους.
Στο παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Σερρών αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Ο Αλβανός κρατούμενος Ιλία Καρέλι, ο οποίος, στις 25 Μαρτίου 2014, τραυμάτισε θανάσιμα τον σωφρονιστικό υπάλληλο των φυλακών Μαλανδρίνου Γιώργο Τσιρώνη, μετήχθη στις 27 Μαρτίου 2014 από το Γενικό Κατάστημα Κράτησης Μαλανδρίνου στο Κατάστημα Κράτησης Νιγρίτας. Κατά την άφιξή του στις φυλακές Νιγρίτας και κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο χώρο αναμονής από τις 15.55 μέχρι και τις 18.32, οπότε οδηγήθηκε στο χώρο κράτησής του, σωφρονιστικοί υπάλληλοι των φυλακών Νιγρίτας υπέβαλλαν τον κρατούμενο συστηματικά και αδιαλείπτως σε βασανιστήρια, προκείμενου να τον τιμωρήσουν για τον θάνατο του συναδέλφου τους. Αποτέλεσμα των πράξεών τους ήταν να προκληθούν στον Αλβανό κρατούμενο θλαστικές εκχυμώσεις καθώς και κάταγμα του σώματος του στέρνου. Το συγκεκριμένο κάταγμα και οι πράξεις βασανισμού, στις οποίες συστηματικά τον υπέβαλλαν, ήταν ικανό να επιφέρει, τελικά, λίγες ώρες αργότερα, τον αρρυθμιογόνο θάνατο του Ιλία Καρέλι».

ΠΗΓΗ:makeleio.gr

Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής: "Προτεραιότητα η αποσυμφόρηση των φυλακών"




«H επάνδρωση με προσωπικό των φυλακών όλης της χώρας σε συνδυασμό, με την αποσυμφόρηση των φυλακών και τη μείωση του πληθυσμού των κρατουμένων αποτελεί σταθερή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης», δήλωσε σήμερα από τα Χανιά ο γενικός γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής του υπουργείου Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ευτύχης Φυτράκης, στο περιθώριο της επίσκεψης του στο γενικό κατάστημα κράτησης «Κρήτη1» και στην αγροτική φυλακή Αγιάς.
Στο πλαίσιο αυτό άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο στελέχωσης των φυλακών «Κρήτη 1», ώστε να ενεργοποιηθούν οι πτέρυγες που παραμένουν σήμερα κλειστές λόγω έλλειψης του απαραίτητου προσωπικού.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ Φυτράκης κατά την επίσκεψη του στο γενικό κατάστημα κράτησης Κρήτη 1, «θέλω να δω από κοντά τις συνθήκες λειτουργίας του καταστήματος για το οποίο έχουμε βαθύ προβληματισμό ως προς το θέμα των πτερύγων που δεν λειτουργούν. Αυτό αποδεικνύει το σωφρονιστικό αδιέξοδο που βρίσκεται η χώρα και επιβεβαιώνει την πολιτική που θέλουμε να ασκήσουμε στον χώρο. Μια πολιτική που δεν βασίζεται στα ντουβάρια και τα κτίρια αλλά στους ανθρώπους.
Η επάνδρωση λοιπόν των καταστημάτων σε συνδυασμό με τη μείωση του πληθυσμού των κρατουμένων αποτελεί μια σταθερή πολιτική επιλογή της παρούσας κυβέρνησης, την οποία θέλουμε να υλοποιήσουμε προκειμένου να καταφέρουμε να έχουμε ανθρώπινες συνθήκες κράτησης και διαβίωσης για τους κρατουμένους και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους».
Ο κ Φυτράκης επεσήμανε ότι, λόγω κυρίως της δημοσιονομικής στενότητας που υπάρχει, το υπουργείο εξετάζει όλους τους διαθέσιμους τρόπους, για στελέχωση των φυλακών μέσω κινητικότητας, κοινωφελούς εργασίας.
Επίσης, όπως είπε, «με τον νόμο 4322, τον πρώτο νόμο του υπουργείου Δικαιοσύνης, προβλέψαμε μια σειρά από θέσεις για τα καταστήματα κράτησης που αφορούν τόσο προσωπικό φύλαξης όσο και άλλες ειδικότητες. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα γίνει κατανοητή η μεγάλη ανάγκη στήριξης του σωφρονιστικού συστήματος. Οι πρόσφατες παρατηρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καταπολέμηση των βασανιστηρίων ανέδειξαν δύο πράγματα: ακραίος υπερπληθυσμός κρατουμένων και ακραία υποστελέχωση. Αυτά θέλουμε να αντιμετωπίσουμε με όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν και με την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού εκεί όπου πραγματικά χρειάζεται».
Ο κ. Φυτράκης τόνισε ακόμα την ανάγκη αξιοποίησης όλων των πτερύγων των φυλακών, κάτι που όπως είπε είναι προσωπική επιδίωξη τόσο του υπουργού Νίκου Παρασκευόπουλου όσο και του ιδίου.
ΠΗΓΗ:defencenet.gr

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Ισοβίτης από τη Βρετανία ήρθε στην Ελλάδα για να... αποφυλακιστεί!



Ο Βρετανός δικαστής καταδίκασε τον Έλληνα Θάνο Παπαλέξη σε ισόβια δεσμά: «Ισόβια κάθειρξη. Θα υποστείς την ποινή αυτή μέχρι να πεθάνεις». Οι ένορκοι είχαν αποφασίσει ότι ήταν ένοχος για τη δολοφονία ενός 55χρονου Κύπριου στο Λονδίνο. Συγκεκριμένα η κατηγορία υποστήριζε ότι ο Παπαλέξης στραγγάλισε το θύμα γιατί δεν άδειαζε το ακίνητο που έμενε, ώστε ο κατηγορούμενος να μπορέσει να κάνει μια κερδοσκοπική αγοροπωλησία που θα του απέφερε πολλά χρήματα - όπως γράφει σήμερα η «Καθημερινή της Κυριακής».
Το αίτημα του Παπαλέξη για έφεση δεν έγινε καν δεκτό. Βρέθηκε στις βρετανικές φυλακές και από τότε είχε ένα μόνο στόχο: Να μεταφερθεί στην Ελλάδα και να εκτίσει εδώ την ποινή του. Στην Αγγλία ο δικαστής είχε αποφασίσει ότι θα έμενε μέσα για 20 χρόνια και μετά μια επιτροπή αναστολών θα αποφάσιζε για την αποφυλάκιση αλλά και τους περιοριστικούς όρους που θα είχε ως το τέλος της ζωής του. Στην Ελλάδα ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ήταν αρνητικός στο να σπάσουν τα ισόβια, ενώ στο τέλος της αγόρευσής του συμπλήρωσε: «Ο νέος νόμος τον πιάνει, ας περιμένει». Με αυτόν τα ελληνικά ισόβια ισοδυναμούν με 15 χρόνια φυλακή, ενώ αν πετύχει μετατροπή σε ανθρωποκτονία με πρότερο έντιμο βίο θα κατέβει αυτόματα σε 6 χρόνια και 8 μήνες. Οπότε, με τον ελληνικό νόμο για την αποσυμφόρηση των φυλακών αντί για το 2028, μπορεί να βγει μέχρι το τέλος του... 2015!
ΠΗΓΗ:defencenet.gr

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Βόλος: Ανήλικοι δραπέτες στα χέρια της Αστυνομίας




Δύο ανήλικοι που είχαν δραπετεύσει από το Ίδρυμα Αγωγής Ανηλίκων Βόλου έπεσαν και πάλι στα χέρια των Αρχών αφού είχαν προλάβει να διαπράξουν νέες παράνομες πράξεις.
Πρόκειται για δύο 16χρονους, έναν Έλληνα κι έναν υπήκοο Αλβανίας, οι οποίοι είχαν δραπετεύσει από το Ίδρυμα Αγωγής Ανηλίκων Αρρένων Στοιχειώδους Εκπαίδευσης (Ι.Α.Α.Α.Σ.Ε.) Βόλου.
Στο διάστημα της «ελευθερίας» τους, οι ανήλικοι πρόλαβαν να κλέψουν μια μοτοσικλέτα από 27χρονο αλλοδαπό, ένα κινητό τηλέφωνο από θαμώνα καφετέριας ενώ είχαν διαρρήξει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντας απ' όπου δεν είχαν αφαιρέσει κάτι.
Τελικά, η Αστυνομία κατάφερε να τους εντοπίσει και να τους συλλάβει ενώ η μοτοσικλέτα βρέθηκε και αποδόθηκε στο νόμιμο δικαιούχο της.
ΠΗΓΗ:defencenet.gr

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ο Πανούσης την επιστολή-ΒΟΜΒΑ για επικείμενο τρομοκρατικό χτύπημα στις φυλακές Κορυδαλλού

panousis708_9

Δεν ισχύει κάτι τέτοιοι και το διαψεύδει ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γιάννης Πανούσης ότι έστειλε επιστολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης με το οποίο προειδοποιεί για επικείμενο τρομοκρατικό χτύπημα που ετοιμάζουν βαρυποινίτες μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού, σύμφωνα με ανακοινώσεις.
«Ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γιάννης Πανούσης δεν έχει αποστείλει έγγραφο στο υπουργείο Δικαιοσύνης σχετικά με τις φυλακές Κορυδαλλού, όπως αναφέρεται σε σημερινό δημοσίευμα ημερήσιας εφημερίδας», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΛ.ΑΣ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται αντίστοιχη διάψευση και από το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ.

ΠΗΓΗ:makeleio.gr